Shadow of the Colossus – recenzja (PS4)

Prawdziwą sztuką jest stworzyć grę z otwartym światem, który będzie całkowicie pusty i nieinteraktywny, a jednocześnie tak bardzo urzekający. W „Shadow of the Colossus„ jestem tylko ja, mój koń i szesnaście gigantycznych bestii przypominających ożywione, kamienne posągi. 13 lat temu to w zupełności wystarczało, by uznać grę za arcydzieło. Dziś trzeba do tego znacznie więcej,…